Żurawina suszona całojagodowa Ocean Spray - 1kg

Właściwości żurawiny suszonej

Żurawina całojagodowa, która dostępna jest w sklepie Go4taste.pl, jest bardzo dobrym źródłem błonnika pokarmowego. 

Poczytaj więcej żurawina - właściwości.

Suszona żurawina jest idealna do spożywania jako przekąska przez cały dzień, samodzielnie lub jako dodatek owocowy do różnych produktów, takich jak batoniki muesli, jako część zdrowej, dobrze zbilansowanej diety. 

Jeżeli szukasz żurawiny o mniejszych owocach, wybierz żurawinę suszoną ciętą. 

Jeżeli szukasz żurawiny bez dodatku cukru, wybierz żurawinę suszoną z sokiem jabłkowym. 

Historia i ciekawostki o żurawinie suszonej

Żurawina wielkoowocowa (Vaccinium macrocarpon) pierwotnie rosła na dziko na obszarach bagiennych i mokradłach Ameryki Północnej. Była podstawą pożywienia rdzennych Amerykanów, którzy zbierali dzikie owoce żurawiny i używali ich w różnych lekach, żywności i napojach. Owoce były używane w wielu tradycyjnych potrawach Indiach. Jedną z nich był „pemmikanem”, taki indiański baton energetyczny (rodzaj ciasta z mięsa jelenia i żurawiny), który  służył jako ważne źródło pożywienia dla handlarzy futrami w miesiącach zimowych.

Nie do końca wiadomo, jaka jest geneza nazwy żurawina. Istnieje na ten temat kilka teorii. Jedna z nich związana jest z pierwszymi holenderskimi i niemieckimi osadnikami, którzy przybyli do Ameryki w 1620 r. Nazwali ją tak, ze względu na kształt kwiatów, które do złudzenia przypominają szyję z głową żurawia. Nazwa staroangielska to Crane berrys, czyli „żurawie jagody”, w języku współczesnym “cranberry”.

Dla innych jego nazwa pochodzi od podobieństwa do żurawiny błotnej popularnej w Europie.

Komercyjna uprawa żurawiny rozpoczęła się w Stanach Zjednoczonych w 1816 roku. Wkrótce po tym, jak kapitan Henry Hall, weteran wojny o niepodległość z Dennis w stanie Massachusetts, zauważył, że dzikie żurawiny na jego torfowiskach rosły lepiej, gdy na powierzchni gleby  pojawił się przyniesiony przez wiatr piasek. Kapitan Hall zaczął przesadzać krzaczki żurawinowe i rozsypywać na nich piasek. Technika uprawy żurawiny Halla została szybko skopiowana. Przez cały XIX wiek liczba plantatorów żurawiny w USA stale rosła.

Żurawina jest jednym z niewielu owoców z kontynentu północnoamerykańskiego. Podczas drugiej wojny światowej żołnierze amerykańscy spożywali około 500 ton suszonych żurawin rocznie.

Ten owoc odgrywa istotną rolę we wszystkich kulturach Ameryki Północnej.

Obecnie USA należy do jednych z największych producentów żurawiny wielkoowocowej na świecie. Największa produkcja przeznaczona na eksport prowadzona jest w Wisconsin, Massachusetts, New Jersey, Oregon i Waszyngton. 

Uprawa i suszenie żurawiny

Żurawina pierwotnie porastała mokradła, torfowiska i tereny bagienne na obszarach Ameryki Północnej. Od ponad 200 lat w USA produkuje się żurawinę na potrzeby komercyjne. Krzewiny żurawiny są niewielkiej wysokości od 10 do 20 cm i rosną na specjalnie przygotowanych podłożach (tzw. stanowiskach). Stanowiska mają określony skład gruntu, który jest mieszanką piasku, torfu, żwiru i gliny.

Kwitnienie żurawiny zaczyna się mniej więcej w połowie czerwca. Wówczas na krzewach pojawiają się różowo-białe kwiaty, które po około 3 do 6 tygodniach przekwitają i opadają, odsłaniając zielone owoce żurawin. Owoce z biegiem czasu nabierają czerwonej barwy, a pełną dojrzałość osiągają na przełomie września i października. Wówczas przychodzi najlepszy czas na zbiory owoców.

Żurawiny może być zbierana na dwa sposoby: na sucho i na mokro. W przypadku zbiorów suchym owoce zbierane są ręcznie za pomocą narzędzi przypominających kosiarki do trawników. Te „kosiarki" zrywają owoce z gałązek. Owoce potem trafią do sortowni i do handlu.

Przy mokrych zbiorach pola uprawne są zalewane wodą do wysokości około 45 cm, a sztucznie wytworzony wir wodny odrywa woce od gałązek. Po odsączeniu wody jagody są transportowane do zakładów przetwórstwa, gdzie są przetwarzane. Owoce przeznaczone pod suszenie nie są przetwarzane od razu. Najpierw żurawiny są zamrażane na 2-3 miesiące a dopiero potem suszone. W trakcie procesu produkcji żurawinę spryskuje się olejem jadalnym, a także dodaje cukier lub koncentrat jabłkowy.

Żurawina suszona - zastosowanie w kuchni

• Żurawina jest popularnym składnikiem i dodatkiem do wielu potraw. Zarówno w wersji gotowanej, jak i suszonej smakuje wyśmienicie. W USA jest tradycyjnym dodatkiem do indyka na Święto Dziękczynienia.
• Żurawinę można wykorzystać do przygotowywania się soków, sosów, dżemów, kompotów, ale także w occie lub musztardzie.
• Żurawina jest świetnym dodatkiem do ciast, ciastek, sałatek owocowych i wszystkich deserów.
• Jest to również owoc, który można aromatyzować herbaty, rooibos i różne napary.

Przeciwwskazania, alergie, środki ostrożności

Żurawina nie jest owocem, który powoduje alergie. Żurawinę ze swojej diety powinny wykluczyć osoby, które chorują na kamicę nerkową lub należące do grupy ryzyka pojawienia się kamieni nerkowych. Wszystko przez szczawiany zawarte w żurawinie, które sprzyjają powstawaniu kamieni w nerkach.

Żurawina w okresie ciąży

Po żurawinę w okresie ciąży warto sięgać z uwagi przede wszystkim na jej dobroczynne działanie ochronne na układ moczowy. 

Żurawina w okresie karmienia piersią

Owoce żurawiny (Vaccinium macrocarpon) zawierają fenole, flawonoidy, antocyjanidyny i elagotaniny. Nie ma szczególnych zastosowań związanych z laktacją. Nie istnieją dane dotyczące wydalania żadnych składników żurawiny do mleka kobiecego lub dotyczące bezpieczeństwa i skuteczności żurawiny u matek karmiących piersią albo niemowląt. Przetwory z żurawiny są na ogół dobrze tolerowane przez układ pokarmowych, chociaż zbyt duże jej dawki mogą wywołać dyskomfort ze strony żołądka i biegunkę. Należy unikać spożywania żurawiny w przypadku osób uczulonych także na jagody i inne gatunki podobnych roślin. Nie ma zaleceń dotyczących stosowania dużych ilości produktów z żurawiny podczas karmienia piersią.

Jednocześnie żurawina jest na tyle bogata w pozytywne składniki i witaminy, że jej spożywanie w okresie karmienia piersią może wręcz pozytywnie wpłynąć na organizm matki, pomagając w jego regeneracji po porodzie. Zyska na tym więc także maluch.