Imbir kandyzowany fruktozą kostka bez cukru białego - 500g

Imbir kandyzowany w kostkach ma mocny, aromatyczny i lekko piekący smak. Imbir nie zawiera białego cukru. Do dosłodzenia użyta została fruktoza, które stanowi 10% produktu.

Imbir w kawałkach sprowadzany jest z Tajlandii. Korzeń imbiru w wersji suszonej wyprodukowany został w sposób naturalny. Przy jego produkcji nie był używany dwutlenek siarki. Imbir nie był również dosładzany białym cukrem, a w jego składzie w zamiast tego znajduje się naturalna fruktoza.

Suszony korzeń imbiru pocięty w kawałki pakowany jest w szczelne, mocne worki foliowe, które doskonale chronią produkt przed czynnikami zewnętrznymi. Worki zaopatrzono w funkcjonalne zapięcie strunowe, które pozwala na wielokrotnie otwieranie i zamykanie opakowania. 

Właściwości:

• wspomaga proces trawienia, a także pomaga niwelować wzdęcia;
• ma silne właściwości odkażające, przeciwbakteryjne i przeciwzapalne;
• pomaga w bólach gardła i wzmacnia organizm przy przeziębieniach;
• ma potwierdzone działanie przeciwbólowe, wspomaga leczenie migreny, a także leczy ból mięśni i stawów;
• pobudza krążenie krwi,a także pomaga obniżać poziom cholesterolu;
• ma działanie rozgrzewające. 

Zastosowanie:

Imbir w kawałkach można spożywać na surowo prosto z opakowania. Ponadto doskonale sprawdza się do przygotowywania rozgrzewających herbatek z dodatkiem cytryny, szczególnie w sezonie jesienno-zimowym. Suszony imbir stosowany jest w wypiekach szczególnie pierniczków czy ciasteczek korzennych, a także do przygotowywania konfitur oraz kompotów. Imbir suszony też aromatycznym dodatkiem do grzanego wina i piwa.

Historia i ciekawostki:

Imbir (Zingiber officinale) pochodzący z Indii  jest jedną z pierwszych przypraw importowanych do Europy.

Słowo "imbir" w sanskrycie  cringa-vera co w sanskrycie oznacza “rogaty wygląd” i opisuje jego korzeń.

Imbir po raz pierwszy pojawił się w południowej części starożytnych Chin. Stamtąd rozprzestrzenił się na Indie, Wyspy Maluku (tzw. Wyspy Korzenne), resztę Azji i Afryki Zachodniej. Podobnie jak wiele przypraw, imbir był używany w procesie mumifikacji w starożytnym Egipcie.

Do Europy trafił w I wieku za sprawą Rzymian, którzy utrzymywali ścisłe kontakty handlowe z Indiami. Imbir szybko staje się „ulubieńcem” kuchni greckiej i rzymskiej. Jego pochodzenie, podobnie jak cynamonu lub goździków było pilnie strzeżone przez kupców i przez długi czas wierzono, że imbir był... korzeniem pieprzu.

Po upadku Rzymu kontakty handlowe z Indiami nieco osłabły, co odbiło się na cenie samego imbiru. W średniowieczu za pół kilograma imbiru można było kupić całą owcę. W XV wieku, po ponownym odkryciu Nowego Świata, imbir został przywieziony na Karaiby,  gdzie były zgodnie warunki do jego uprawy.

Jest szeroko stosowany w kuchni Reunion i kreolskiej, ale także w Indiach, Chinach i całej Azji: Tajlandii, Indonezji, Wietnamie itp. Jest to jedna z najczęściej używanych przypraw do mieszanek przypraw, można ją znaleźć na przykład w garam masala, tandoori lub curry.

Dzisiaj największym producentem imbiru na świecie są Indie. 

Jakie korzyści dla zdrowia wynikają z jedzenia imbiru?

Imbir ma nie tylko doskonałe walory smakowe, ale przede wszystkim jego jedzenie daje wiele korzyści zdrowotnych dla organizmu.

Lecznicze i prozdrowotne właściwością kłącza imbiru były znane już w starożytności. W medycynie azjatyckiej imbir był praktycznie “lekiem na całe zło”.  Wykorzystywany był przy leczeniu w różnorodnych schorzeń. 

• zawiera wiele naturalnych olejków, z których najważniejszym jest gingerol. Gingerol jest głównym związkiem bioaktywnym w imbiru, odpowiedzialnym za większość jego właściwości leczniczych. Ma silne działanie przeciwzapalne i przeciwutleniające. Łagodzi nudności i wymioty, niezależnie od tego, czy są one pooperacyjne z powodu ciąży lub choroby lokomocyjnej.

• Imbir może radykalnie obniżyć poziom cukru we krwi i poprawić czynniki ryzyka chorób serca. Ma naturalne właściwości przeciwzapalne, leczy w szczególności ból i objawy zapalnego reumatyzmu, zwyrodnienia i zapalenia stawów. Pomaga w trawieniu i łagodzi zgagę. Czasami imbir jest również stosowany w leczeniu migreny i grypy.

• Imbir może poprawić funkcjonowanie mózgu i chronić przed chorobą Alzheimera.
• Niektóre badania na zwierzętach sugerują, że przeciwutleniacze i związki bioaktywne w imbiru mogą hamować reakcje zapalne, które występują w mózgu.
• Ma właściwości wyszczuplające, zwłaszcza w połączeniu z cytryną.
• Aktywne składniki imbiru mogą pomóc zwalczać infekcje. Gingerol, substancja bioaktywna w świeżym imbirem, może pomóc zmniejszyć ryzyko infekcji.
• Świeży imbir może być również skuteczny przeciwko wirusowi RSV, częstej przyczynie zakażeń układu oddechowego. 

Imbir - zastosowanie w kuchni:

Imbir wykorzystywany jest w kuchni na wiele sposobów i w wielu formach. Najpopularniejsze jest jedzenie świeżego imbiru, ale również stosowany jest suszony imbir i sproszkowany.

• Imbir w proszku i suszony w kawałkach przede wszystkim stosowany jest do aromatyzowania herbaty. W połączeniu z cytryną stanowi rozgrzewający napój, szczególnie w sezonie jesienno zimowym.
• Imbir w formie sproszkowanej można stosować jako przyprawę do mięs, warzyw,ryb, sałatek, rosołu. Jego zastosowanie rozciąga się na wszystkie potrawy, od przystawek po deser. Oczywiście nie należy przesadzać z ilością dodawanego imbiru, bo jest to dość mocna i wyrazista przyprawa. Nadaje się do wszystkich warzyw: cukinii, papryki, porów, rzodkwi japońskiej itp.
• świetnie smakuje z owocami morza: krewetkami, homarami i z rybami.
• doskonale sprawdza się również jako dodatek do kompotów i napojów czekoladowych.
• Świeży imbir chętnie wykorzystywany jest do przygotowywania wszelkiego rodzaju syropów, soków czy napojów.
• w kawałkach można dodawać do wypieków i pierników czy ciasteczek korzennych, a także w przygotowywania konfitur oraz kompotów.

Przeciwwskazania, alergie, środki ostrożności:

Kłącze może być spożywane przez wszystkich bez problemu. Z jedzenia imbiru powinny z pewnością zrezygnować osoby, u których zdiagnozowano wrzody (może zaburzać pracę jelit), zaburzenia krzepliwości krwi (w połączeniu z lekami może powodować gwałtowne krwawienia) i kamienie żółciowe (powoduje nadmierne wydzielanie żółci).

Wyeliminować lub ograniczyć spożycie imbiru powinny również osoby, które zażywają leki przeciwzakrzepowe, barbiturany, beta-blokery i leki insulinowe.

Kobiety w ciąży mogą jeść imbir, ale w stosunkowo małych dawkach (2 g proszku imbiru dziennie), ponieważ jedzony w nadmiarze może wywołać skurcze macicy.

Imbir suszony i świeży – na co działają?

Imbir jest często stosowany w kuchni, zwłaszcza orientalnej. W rzeczywistości istnieją dwa rodzaje imbiru, których można używać: świeży i suszony. Chociaż oba rodzaje imbiru pochodzą z tej samej rośliny, ich funkcje i zastosowania są zupełnie inne. Czym różni się świeży imbir od wysokiej jakości naturalnego suszonego imbiru i jakim problemom zdrowotnym mogą one zapobiec?

Suszony imbir:

W przypadku tradycyjnej medycyny chińskiej wymagało się, aby suszony imbir pochodził z bulwy rośliny, która ma już co najmniej trzy lata. Również obecnie uznaje się, że starsza roślina ma więcej pozytywnych właściwości zdrowotnych. Dlatego tak ważne jest wybieranie suszonego imbiru wysokiej jakości.

Suszony imbir ma większy niż świeży wpływ na śledzionę. Zaleca się jego jedzenie osobom, które długotrwale się leczą i przyjmują dużo leków, ponieważ może on zapobiec ich negatywnemu wpływowi na organizm, działając osłonowo.

Suszony imbir doskonale rozgrzewa. Pomaga on zwiększyć temperaturę ciała, dlatego sprawdzi się u osób, które naprawdę przemarzły i potrzebują rozgrzania. Dobrze jest sięgać po niego również zimą. Pozwala także na długotrwałe utrzymywanie stabilnej temperatury. Można w takiej formie aplikować go sobie na przykład do herbaty.

Świeży imbir:

Świeży imbir ma działanie przeciwwymiotne, sięgać po niego powinny kobiety cierpiące na ciążowe nudności albo osoby mające chorobę lokomocyjną. Jest on także chętnie dodawany do różnorodnych potraw, ponieważ wzbogaca je o wyjątkowy smak i aromat.

W tradycyjnej medycynie chińskiej już od stuleci używa się świeżego imbiru w celu zmniejszenia gorączki. Badania wykonane z udziałem tomografu potwierdziły, że świeży imbir jest idealny do obniżania temperatury ciała. Warto wiedzieć, że produkt ten poprawia także krążenie krwi. W niektórych przypadkach wykazuje on działanie zbliżone do aspiryny. Ze względu na właściwości zmniejszające stan zapalny, może pomóc w przypadku przeziębienia i grypy. Dodatkowo rozrzedza on krew, stosować go można przy zakrzepicy, ale nie można jeść go przy jednoczesnym przyjmowaniu leków na tę przypadłość.

Świeży surowy imbir zawiera pikantną substancję zwaną gingerolem. W wersji suszonej jest jej w nim jednak kilkukrotnie więcej. Gingerol pomaga zwiększyć odporność komórek w naczyniach krwionośnych w celu ochrony organizmu przed bakteriami i innymi toksynami. Jego działanie to również wpływanie na apoptozę i autofagię, przez które rozumie się niszczenie komórek nowotworu jajnika przez nie same. Gingerol chroni również organizm przed bakteryjnym zapaleniem oskrzeli.

Należy jednak wiedzieć, że gingerol łatwo ulega utlenieniu podczas tarcia lub gotowania. Dlatego też należy natychmiast spożywać starty lub ugotowany imbir. Zaleca się obróbkę tego produktu tuż przed posiłkiem.