Imbir kandyzowany fruktozą kostka bez cukru białego - 500g

Imbir kandyzowany w kostkach ma mocny, aromatyczny i lekko piekący smak. Imbir nie zawiera białego cukru. Do dosłodzenia użyta została fruktoza, które stanowi 10% produktu.

Imbir w kawałkach sprowadzany jest z Tajlandii. Korzeń imbiru w wersji suszonej wyprodukowany został w sposób naturalny. Przy jego produkcji nie był używany dwutlenek siarki. Imbir nie był również dosładzany białym cukrem, a w jego składzie w zamiast tego znajduje się naturalna fruktoza.

Suszony korzeń imbiru pocięty w kawałki pakowany jest w szczelne, mocne worki foliowe, które doskonale chronią produkt przed czynnikami zewnętrznymi. Worki zaopatrzono w funkcjonalne zapięcie strunowe, które pozwala na wielokrotnie otwieranie i zamykanie opakowania. 

Właściwości:

• wspomaga proces trawienia, a także pomaga niwelować wzdęcia;
• ma silne właściwości odkażające, przeciwbakteryjne i przeciwzapalne;
• pomaga w bólach gardła i wzmacnia organizm przy przeziębieniach;
• ma potwierdzone działanie przeciwbólowe, wspomaga leczenie migreny, a także leczy ból mięśni i stawów;
• pobudza krążenie krwi,a także pomaga obniżać poziom cholesterolu;
• ma działanie rozgrzewające. 

Zastosowanie:

Imbir w kawałkach można spożywać na surowo prosto z opakowania. Ponadto doskonale sprawdza się do przygotowywania rozgrzewających herbatek z dodatkiem cytryny, szczególnie w sezonie jesienno-zimowym. Suszony imbir stosowany jest w wypiekach szczególnie pierniczków czy ciasteczek korzennych, a także do przygotowywania konfitur oraz kompotów. Imbir suszony też aromatycznym dodatkiem do grzanego wina i piwa.

Historia i ciekawostki:

Imbir (Zingiber officinale) pochodzący z Indii  jest jedną z pierwszych przypraw importowanych do Europy.

Słowo "imbir" w sanskrycie  cringa-vera co w sanskrycie oznacza “rogaty wygląd” i opisuje jego korzeń.

Imbir po raz pierwszy pojawił się w południowej części starożytnych Chin. Stamtąd rozprzestrzenił się na Indie, Wyspy Maluku (tzw. Wyspy Korzenne), resztę Azji i Afryki Zachodniej. Podobnie jak wiele przypraw, imbir był używany w procesie mumifikacji w starożytnym Egipcie.

Do Europy trafił w I wieku za sprawą Rzymian, którzy utrzymywali ścisłe kontakty handlowe z Indiami. Imbir szybko staje się „ulubieńcem” kuchni greckiej i rzymskiej. Jego pochodzenie, podobnie jak cynamonu lub goździków było pilnie strzeżone przez kupców i przez długi czas wierzono, że imbir był... korzeniem pieprzu.

Po upadku Rzymu kontakty handlowe z Indiami nieco osłabły, co odbiło się na cenie samego imbiru. W średniowieczu za pół kilograma imbiru można było kupić całą owcę. W XV wieku, po ponownym odkryciu Nowego Świata, imbir został przywieziony na Karaiby,  gdzie były zgodnie warunki do jego uprawy.

Jest szeroko stosowany w kuchni Reunion i kreolskiej, ale także w Indiach, Chinach i całej Azji: Tajlandii, Indonezji, Wietnamie itp. Jest to jedna z najczęściej używanych przypraw do mieszanek przypraw, można ją znaleźć na przykład w garam masala, tandoori lub curry.

Dzisiaj największym producentem imbiru na świecie są Indie. 

Jakie korzyści dla zdrowia wynikają z jedzenia imbiru?

Imbir ma nie tylko doskonałe walory smakowe, ale przede wszystkim jego jedzenie daje wiele korzyści zdrowotnych dla organizmu.

Lecznicze i prozdrowotne właściwością kłącza imbiru były znane już w starożytności. W medycynie azjatyckiej imbir był praktycznie “lekiem na całe zło”.  Wykorzystywany był przy leczeniu w różnorodnych schorzeń. 

• zawiera wiele naturalnych olejków, z których najważniejszym jest gingerol. Gingerol jest głównym związkiem bioaktywnym w imbiru, odpowiedzialnym za większość jego właściwości leczniczych. Ma silne działanie przeciwzapalne i przeciwutleniające. Łagodzi nudności i wymioty, niezależnie od tego, czy są one pooperacyjne z powodu ciąży lub choroby lokomocyjnej.

• Imbir może radykalnie obniżyć poziom cukru we krwi i poprawić czynniki ryzyka chorób serca. Ma naturalne właściwości przeciwzapalne, leczy w szczególności ból i objawy zapalnego reumatyzmu, zwyrodnienia i zapalenia stawów. Pomaga w trawieniu i łagodzi zgagę. Czasami imbir jest również stosowany w leczeniu migreny i grypy.

• Imbir może poprawić funkcjonowanie mózgu i chronić przed chorobą Alzheimera.
• Niektóre badania na zwierzętach sugerują, że przeciwutleniacze i związki bioaktywne w imbiru mogą hamować reakcje zapalne, które występują w mózgu.
• Ma właściwości wyszczuplające, zwłaszcza w połączeniu z cytryną.
• Aktywne składniki imbiru mogą pomóc zwalczać infekcje. Gingerol, substancja bioaktywna w świeżym imbirem, może pomóc zmniejszyć ryzyko infekcji.
• Świeży imbir może być również skuteczny przeciwko wirusowi RSV, częstej przyczynie zakażeń układu oddechowego. 

Imbir - zastosowanie w kuchni:

Imbir wykorzystywany jest w kuchni na wiele sposobów i w wielu formach. Najpopularniejsze jest jedzenie świeżego imbiru, ale również stosowany jest suszony imbir i sproszkowany.

• Imbir w proszku i suszony w kawałkach przede wszystkim stosowany jest do aromatyzowania herbaty. W połączeniu z cytryną stanowi rozgrzewający napój, szczególnie w sezonie jesienno zimowym.
• Imbir w formie sproszkowanej można stosować jako przyprawę do mięs, warzyw,ryb, sałatek, rosołu. Jego zastosowanie rozciąga się na wszystkie potrawy, od przystawek po deser. Oczywiście nie należy przesadzać z ilością dodawanego imbiru, bo jest to dość mocna i wyrazista przyprawa. Nadaje się do wszystkich warzyw: cukinii, papryki, porów, rzodkwi japońskiej itp.
• świetnie smakuje z owocami morza: krewetkami, homarami i z rybami.
• doskonale sprawdza się również jako dodatek do kompotów i napojów czekoladowych.
• Świeży imbir chętnie wykorzystywany jest do przygotowywania wszelkiego rodzaju syropów, soków czy napojów.
• w kawałkach można dodawać do wypieków i pierników czy ciasteczek korzennych, a także w przygotowywania konfitur oraz kompotów.

Przeciwwskazania, alergie, środki ostrożności:

Kłącze może być spożywane przez wszystkich bez problemu. Z jedzenia imbiru powinny z pewnością zrezygnować osoby, u których zdiagnozowano wrzody (może zaburzać pracę jelit), zaburzenia krzepliwości krwi (w połączeniu z lekami może powodować gwałtowne krwawienia) i kamienie żółciowe (powoduje nadmierne wydzielanie żółci).

Wyeliminować lub ograniczyć spożycie imbiru powinny również osoby, które zażywają leki przeciwzakrzepowe, barbiturany, beta-blokery i leki insulinowe.

Kobiety w ciąży mogą jeść imbir, ale w stosunkowo małych dawkach (2 g proszku imbiru dziennie), ponieważ jedzony w nadmiarze może wywołać skurcze macicy.