Pistacje łuskane niesolone nieprażone duże - 200g

Czym są pistacje?

Pistacje (orzechy pistacjowe) nazywane również orzechami miłości, a także zielonymi migdałami. Rosną na krzewach pistacjowych z rodziny Anacardiaceae. Podobnie jak migdały, nie są prawdziwymi orzechami, ale w rzeczywistości pestkami owoców, które jednocześnie są jedyną jadalną częścią rośliny.

Pestki owoców chronione są twardą, zdrewniałe łupiną, która u dojrzałych owoców pęka. Nasiona pokryte są cienką czerwono-fioletową jadalną warstwą.

Pistacje nie należą do najtańszych orzechów i uważane są za dość wykwintną przekąskę. Charakteryzują się niepowtarzalnymi walorami smakowymi. Są spożywane w różnych formach: na surowo, prosto z opakowania, grillowane, solone, niesolone,  kruszone, mielone itp.

Może wolisz pistacje niełuskane niesolone. 

Jeżeli wolisz bardziej wyraziste pistacje, wybierz pistacje prażone solone. 

Właściwości

• wyróżniają się wysoką zawartością błonnika pokarmowego;
• posiadają również wysoką zawartość białka;
• są bardzo dobrym źródłem żelaza, fosforu, potasu i miedzi.

Więcej informacji o pistacjach znajduje się w naszym poradniku pistacje - właściwości.

Historia i ciekawostki o pistacjach

Orzechy pistacjowe są ważnym składnikiem diety człowieka od tysięcy lat. Na pierwsze ślady pistacji natrafiono podczas wykopalisk archeologicznych w Uluburun w Turcji. Uważa się, że spożywane były już około 9000 lat temu. Początkowo były zbierane z krzewów rosnących na dziko. Dopiero około 4000 lat temu zaczęły powstawać pierwsze uprawy w regionie Asyrii i północnej Mezopotamii. Pistacja jest drugim (obok migdałów) orzechem, który jest wspominany w Biblii (Księga Rodzaju 43:11).

Z pistacjami wiąże się wiele legend i opowieści. Według muzułmanów orzech pistacjowy był jednym z pokarmów przywiezionych na Ziemię przez Adama. Królowa Saby uznała je za królewskie owoce i zakazała zwykłym ludziom ich uprawy. Król starożytnego Babilonu, Nabuchodonozor, nakazał zasadzić krzewy pistacji we własnym ogrodzie. Do Rzymu sprowadził je cesarz Witeliusz w I w. n. e. Z Rzymu pistacje rozprzestrzeniły się po całej Europie.

Orzechy te miały różnorodne zastosowania. Używane były jako barwnik, a następnie jako przyprawa i lekarstwo (pomagały na choroby wątroby i bóle zębów).

Obecnie największymi producentami pistacji są Iran, Stany Zjednoczone (Kalifornia), Turcja, a także Syria i Chiny.

Jak uprawia się pistacje?

Uprawa pistacji wymaga odpowiednich warunków klimatycznych. Potrzebują słonecznej pozycji i dobrze osuszonej gleby. Idealne warunki występują jedynie w kilku miejscach na świecie m.in. Iranie, Turcji i słonecznej Kalifornii.

Drzewa pistacjowe (Pistacia vera) mogą zacząć przynosić owoce po 5-7 latach, ale często potrzeba aż 15 lat, żeby wydały pierwsze owoce. Owocują tylko żeńskie drzewa, które zapylane są przez wiatr z pyłku pochodzącego z męskiego rodzaju rośliny. Jedno drzewo męskie wytwarza wystarczającą ilość pyłku, by zapylić 8- 12 żeńskich drzewek. Owoce pistacji dojrzewają pod koniec lata lub na początku jesieni. Dojrzałe owoce poznajemy po pękniętych skorupkach. W zdecydowanej większości plantacji pistacje są strącane z drzew mechaniczne za pomocą specjalnych maszyn. Potem niezwłocznie są przewożone do sortowni. Tam odbierane są z łupinek i poddawane procesowi suszenia. Tylko taki szybki proces zagwarantuje wysoko jakość owoców i delikatny smak, z którego są znane i dla którego są cenione.

Dlaczego pistacje są drogie?

Z jednego drzewa pistacjowego można zabrać średnio od 30 do 50 orzechów pistacjowych. Pistacje wydają nieregularne plony. Jednego roku są one obfite, a w kolejnym potrafią być symboliczne, co jest sporym utrudnieniem dla plantatorów i przekłada się na wysoką cenę tych orzechów.

Pistacje niesolone -zastosowanie w kuchni

Pistacje mają szerokie zastosowanie w kuchni. Praktycznie można je dodawać do każdej potrawy.

• mogą być podawane na śniadanie, podwieczorek, przekąskę, przystawkę lub jako aperitif.
• zastępują z powodzeniem wszelkie inne orzechy tak jak: orzechy pekan, orzechy nerkowca, orzeszki piniowe, orzechy, orzechy laskowe, migdały, orzechy brazylijskie itp.
• są doskonałym dodatkiem do porannej owsianki lub muesli. Smakują wyśmienicie wrzucone do twarogu lub jogurtu.
• pokruszone i posiekane stanowią doskonałą posypkę do deserów. Można je dodawać do ciast, naleśników, gofrów, kremów, ciastek, lodów, makaroników, kremów, bitej śmietany, babeczek itp.
• są podstawowym składnikiem wypieków orientalnych, greckich, tureckich, arabskich i bliskowschodnich.
• dodają  również smaku i aromatu daniom pikantnym, obiadowym. Mogą być stosowane do nadziewania drobiu lub warzyw: pomidorów, bakłażanów, papryki, cukinii itp.
• dodają charakterystycznego smaku wszelkim warzywom zwłaszcza marchwi, cukinii, brokułom, kalafiorom. Warto również dodać rozgniecione lub zmielone pistacje do puree ziemniaczanego, zapiekanek, frytek, ciasta francuskiego itp.
• doskonale komponują się z wszelkiego rodzaju owocami i sałatkami owocowymi. Z powodzeniem można je dodawać do smażonych placków, gruszek, malin lub jabłek itp.
• świetnie smakują z czekoladą i wszystkimi deserami czekoladowymi.

Przeciwwskazania, alergie i środki ostrożności

Pistacje, podobnie jak inne orzechy, są silnie alergizujące. Jeżeli osoba jest uczulona na orzechy laskowe, orzechy makadamia, orzechy włoskie, orzechy pekan, orzechy kokosowe, migdały, orzechy brazylijskie i orzechy nerkowca,  to prawdopodobnie również nie powinna jeść orzechów pistacjowych.

Spożycie ich przez osobę uczuloną na orzechy może mieć poważne konsekwencje - istnieje ryzyko wystąpienia wstrząsu anafilaktycznego.

Orzechy pistacjowe należy jeść z umiarem. Nadmierne spożywanie pistacji może powodować wzrost masy ciała. Nadmiar może negatywnie wpływać na działanie leków na ciśnienie krwi, przeciwpsychotycznych lub antybiotyków.