Jeżeli zawsze wydawało Ci się, że najcenniejszym miodem jest ten produkowany ze spadzi, jesteś w błędzie. W rankingu na najdroższy miód produkowany w Polsce zdecydowanie wygrywa miód wrzosowy. Dlaczego za miód z wrzosu trzeba tak dużo zapłacić? Z czego wynika jego wysoka cena?
Od czego zależy cena miodu?
Na cenę miodów wpływa wiele czynników. Wśród najważniejszych należy wymienić kraj i miejsce pochodzenia, a także niszowość, sezonowość, dostępność oraz wpływ sezonowej mody czy aktualnej promocji. W tej ostatniej kategorii można zaliczyć miód manuka, produkowany przez pszczoły z nektaru nowozelandzkiego krzewu Mānuka.
W Polsce od wielu lat największą różnicę w cenach widać między miodami wielokwiatowymi, nektarowymi i spadziowymi. Miody wielokwiatowe, w tym rzepakowe, są zazwyczaj znacznie tańsze od tych produkowanych ze spadzi iglastej czy liściastej. Wyjątkiem od tej reguły jest miód wrzosowy, który, chociaż należy do odmiany nektarowej, znalazł się na czele rankingu najdroższych miodów produkowanych w Polsce.
Dlaczego miód wrzosowy jest najdroższy?
Miód wrzosowy to niezwykle wartościowy produkt, zawierający wiele cennych składników odżywczych. Nie bez powodu nazywany jest królem miodów. Składniki w nim zawarte pozytywnie wpływają między innymi na układ odpornościowy, pokarmowy i drogi moczowe. Jeżeli chcesz poznać szczegółowe właściwości i działanie miodu wrzosowego, zajrzyj do innego artykułu na naszym blogu.
To jednocześnie miód, za który musimy stosunkowo najwięcej zapłacić. Cena miodu wrzosowego jest najwyższa ze wszystkich. Nie zapłacimy tyle za miód mniszkowy, faceliowy, ani ten produkowany ze spadzi iglastej, który znajduje się na drugiej pozycji rankingu najdroższych miodów produkowanych w Polsce. Za kilogram miodu wrzosowego trzeba zapłacić od 85 do nawet 110 zł. Dlaczego tak się dzieje? Przyczyn jest kilka.
1. Dostępność
Miód wrzosowy, jak sama nazwa wskazuje, produkowany jest z pyłków kwiatu wrzosu pospolitego (Calluna vulgaris). W Polsce występuje on tylko na ograniczonych obszarach, takich jak czynne poligony wojskowe, dawne poligony poradzieckie i inne tereny zorganizowane w różnych częściach kraju.
2. Sezonowość
Miód wrzosowy zbierany jest oczywiście wtedy, kiedy kwitnie wrzos, a ten okres jest niezwykle krótki. Zazwyczaj kwitnienie przypada od pierwszej dekady sierpnia do początku września.
Rzadko zdarza się, że pasieka znajduje się przy konkretnym wrzosowisku. Najczęściej pszczelarze, aby pozyskać miód wrzosowy, muszą przemieścić pasieki w określonym czasie do konkretnego miejsca. To zadanie jest trudne nie tylko ze względów logistycznych. W wielu przypadkach trzeba również załatwić kwestie formalne, czyli uzyskać pozwolenie na umiejscowienie ula w okolicy poligonu. Pszczelarze muszą też przejść szkolenie, w którym informowani są, co mogą, a czego nie mogą robić na danym obszarze, aby zachować bezpieczeństwo.
3. Termin
Pozyskiwanie miodu wrzosowego odbywa się w dość niekorzystnym terminie z punktu widzenia pszczelarza. Koniec zbioru miodu wrzosowego przypada już na połowę września. To okres, w którym pszczelarz powinien już rozpocząć dokarmianie pszczół przed zimą. Niestety, w przypadku zbierania miodu wrzosowego w tym czasie, pszczelarz musi powstrzymać się od dokarmiania, aby miód nie został zafałszowany. W takiej sytuacji dokarmianie pszczół rozpoczyna się znacznie później, co może odbić się na kondycji całej pszczelej rodziny.
3. Pozyskiwanie miodu wrzosowego
Miód wrzosowy pozyskiwany jest zaraz po zbiorach, gdy ule znajdują się blisko wrzosowisk. Średnio z jednego hektara wrzosowiska można zebrać około 50 kg nektaru o średnim zagęszczeniu. Sposób pozyskiwania miodu wrzosowego różni się od metody stosowanej w przypadku innych miodów nektarowych. Ze względu na swoją bardziej galaretowatą konsystencję, miód wrzosowy jest trudniejszy do odwirowania. Aby go pozyskać, najczęściej konieczne jest ściśnięcie plastra miodu, co może doprowadzić do jego uszkodzenia. Dlatego często do pozyskiwania tego miodu używa się starych plastrów. Dodatkowo, plastry miodu wrzosowego wymagają obróbki w cieplejszej pracowni, gdzie panuje wyższa temperatura niż przy standardowych metodach.
4. Przechowywanie
Sposób przechowywania również wpływa na cenę miodu wrzosowego. Z uwagi na to, że zawiera on więcej wody niż inne rodzaje miodu – nawet do 23%, przy normie wynoszącej około 20% – wymaga szczególnej dbałości o warunki przechowywania. Jeżeli pojemniki z miodem nie będą odpowiednio szczelne i przechowywane w odpowiedniej temperaturze (rekomendowane 6 do 12 stopni Celsjusza), miód może ulec zepsuciu i fermentacji.
Wszystkie te czynniki sprawiają, że nie każdemu pszczelarzowi opłaca się produkować miód wrzosowy. Ci, którzy się na to decydują, wliczają koszty i ewentualne straty poniesione podczas produkcji w cenę końcową miodu.
Pomimo wysokich cen, warto od czasu do czasu zdecydować się na miód wrzosowy, nie tylko ze względu na jego liczne cenne składniki odżywcze, ale także wyjątkowe walory smakowe.
Najdroższe miody na świecie
Czy wydaje Ci się, że cena polskiego miodu wrzosowego jest wysoka? W takim razie zapnij pasy, bo zaczynamy jazdę bez trzymanki po liście najdroższych miodów, które wytwarzane są na świecie. Na pocieszenie powiem Ci, że w porównaniu z ceną tych najdroższych miodów, polski miód wrzosowy wyda się bardzo przystępny i budżetowy. Oto lista pięciu miodów, od najtańszego do najdroższego:
4. Raw Manuka Honey z Nowej Zelandii – $576 za kg
Na początek podróż do Nowej Zelandii, gdzie w 1974 roku dwóch zapaleńców odkryło niesamowite właściwości miodu manuka. Ten miód jest nie tylko smaczny, ale i zdrowy, zawierający MGO, który wspomaga nasze zdrowie. To miód, który podbił serca millenialsów dbających o zdrowie.
3. Mad Honey (szalony miód) z Nepalu – $820 za kg
A teraz coś dla poszukiwaczy wrażeń – Mad Honey (szalony miód)! Produkowany przez największe pszczoły świata, Apis Laboriosa, które zbierają nektar z nepalskich rododendronów. Co go wyróżnia? W miodzie znajduje się związek zwany grajanotoksyną, która może wywoływać naturalne, halucynogenne efekty.
2. Elvish Honey z Turcji – $6,886 za kg
Wyobraź sobie miód tak wyjątkowy, że jego pozyskanie wymaga zapuszczenie się w wysokie góry. Elficki miód zbierany jest z jaskini w dolinie Sarıçayır. Aby wejść do jaskini (1 800 m) potrzeba specjalistycznego sprzętu i doświadczenia w miodobraniu. Ten elfi miód produkują dzikie pszczoły, które zbierają nektar z endemicznych kwiatów i roślin leczniczych. Co go wyróżnia? Pszczoły nie żyją w ulach, lecz w głębokiej jaskini. Miód pozyskiwany jest przez profesjonalnych zbieraczy. Pierwszy kilogram tego miodu został sprzedany na giełdzie za oszałamiające $45,000!
1. Centauri Honey z Turcji – $ 10 000 za kg
I na zakończenie, mamy nowego rekordzistę w świecie miodu – Centauri Honey z Turcji, oficjalnie najdroższy miód na świecie według Księgi Rekordów Guinnessa. Cena? 10 tys. euro za kilogram!
Zbierany z jaskini położonej na imponującej wysokości 2,5 tys. metrów nad poziomem morza, daleko od osad ludzkich i innych kolonii pszczół, Centauri Honey jest prawdziwym dziełem natury. Jego unikalność wynika z ziół leczniczych, które rosną wokół jaskini i stanowią dietę dla tych specjalnych pszczół.
Ten ciemny i gorzki miód wyróżnia się bogactwem składników odżywczych – magnezu, potasu, flawonoidów i przeciwutleniaczy. Co ciekawe, w odróżnieniu od wielu pszczelarzy komercyjnych, którzy zbierają miód kilka razy w roku, Centauri Honey jest zbierany tylko raz w roku. Dzięki temu pszczoły mają wystarczająco dużo miodu dla siebie, co podkreśla zrównoważone i etyczne podejście do pszczelarstwa.