Migdały: czy uczulają?

Tak. Migdały mogą uczulać, chociaż nie jest to częste. Nie powinny po nie sięgać osoby ze stwierdzoną alergią na pyłki brzozy.

Jak często występuje alergia na migdały?

Niestety, nie mamy dokładnych danych dotyczących występowania alergii na migdały z kilku powodów.

• Po pierwsze, nie wszystkie osoby uczulone na migdały są zdiagnozowane.
• Po drugie, uczulenie na migdały może być często związane krzyżowo z innymi alergenami.
• Po trzecie, częstość występowania alergii zależy od diety oraz popularności orzechów w danym kraju.

Popularność spożywania migdałów w różnych krajach wpływa na częstość występowania reakcji alergicznych w populacji. Dodatkowo, alergie krzyżowe komplikują obraz – osoby uczulone na inne orzechy drzewne mogą, ale nie muszą, być uczulone również na migdały.

Przykładowo, w USA częstość alergii na orzechy szacowana jest na około 0,2% u dorosłych i 0,5% u dzieci. Badania naukowe oszacowały, że alergia na orzechy drzewne stanowi około 0-0,19% wszystkich alergii pokarmowych na świecie. Warto dodać, że większość analizowanych badań dotyczyła dzieci, więc brakuje kompleksowych danych na temat dorosłych.

Z powyższych danych wynika, że migdały mogą być przyczyną uczulenia. Objawy uczulenia na migdały mogą się różnić w zależności od reakcji organizmu, zarówno u dzieci, jak i u dorosłych.

Dowiedz się więcej na ten temat zalet jedzenia migdałów dowiesz się z  artykułu:  Migdały – właściwości i wartości odżywcze

Co uczula w migdałach?

W migdałach zostało zdefiniowane dziesięć grup alergenów. Są to białka wywołujące różnorodne reakcje alergiczne, niektóre z nich występują również w innych produktach niespokrewnionych gatunków z migdałami. Aż sześć z tych białek zostało zakwalifikowanych do bazy WHO/IUIS (Światowa Organizacja Zdrowia i Międzynarodowa Unia Towarzystw Immunologicznych), dzięki przeprowadzeniu badań immunologicznych.

Pru du 1

Białko należące do rodzin PR-10. Istnieje różnorodne formy izoform, które wykazują różne zdolności do wiązania z IgE. Jest powszechnie uważany za alergen pyłkowy lub pokarmowy, z tego też powodu przez wielu naukowców uznawany jest za paraalergen odpowiedzialny za reakcje krzyżowe.

Pru du 2

Zwane również jako PR-5/białko podobne do taumatyny jest to grupa białek odpowiedzialnych za odpowiedź biologiczną na patogeny i grzyby. Analiza naukowa[1] wykazała, że na skład biochemiczny Pru du 2 nie ma wpływu przetwarzanie produktu ani obróbka cieplna.

Albumina Pru du 2S

Są ważną grupą białek. Liczne dowody naukowe[2][3][4] wykazały, że niektóre gatunki Albuminy Pru du 2S takie jak, np. Ara h 2 są bardzo silnymi alergenami. Niektórzy badacze uważają, to za błędną identyfikację, dlatego niezbędne są dalsze badania nad tą grupą białek.  

Pru du 3

Zwany także nsLTP. Został zaliczony do bazy WHO/IUIS w 2009 roku. Należy do niespecyficznych białek przenoszących lipidy. Analiza biochemiczna wykazała, że w migdałach znajdują się trzy rodzaje nsLTP, które mają identyczne masy cząsteczkowe i podobne długości aminokwasów. Najnowsze dowody naukowe[5] wykazały, że nsLTP zaliczane są do grupy paraalergneów – wszechobecne w przyrodzie.

Pru du 4

Należą do rodziny profilin. Klasyfikowane są jako alergen drugorzędny, ponieważ przeciwciała tych profilin migdałowych wykrywane są tylko w surowicy u 44%pacjentów[6].

Pru du 5

Został zaliczony do alergenów WHO/IUIS w 2007 roku. Badania[7] wykazały, że Pru du 5 jest głównym alergenem, wywołującym aż 50% reakcji alergicznych u osób uczulonych na migdały.

Pru du 6 (amandin)

Zwany także biologicznie Amandin. Jest najlepiej i najszerzej przebadanym alergenem migdałów. Został rozpoznany w 2010 roku i zgłoszony do bazy danych WHO-IUIS. Analizy naukowe[8] wykazały, że Pru du 6 odpowiada za ciężkie reakcje alergiczne. Jest również odporny na działanie wysokich temperatur, które najczęściej zmniejszają lub eliminują alergen z żywności.

Pru du γ-konglutyna

Nie zostały powiązane z żadnymi objawami klinicznymi, dlatego uwzględnia się ich w literaturze medycznej. Według niektórych badaczy[9] wykazuje podobieństwo strukturalne i sekwencyjne do ksyloglukanu inhibitorami endo-beta 1,4-glukanazy. Autorzy tego badania uważają również, że niezbędne są dalsze analizy biochemiczne, które określą właściwości immunologiczne oraz biochemiczne Pru du γ-konglutyny.

Pru du 8

Jest jednym z nowo wprowadzonych alergenów WHO-IUIS. Badania[10] przeprowadzone na 18 próbkach surowicy pacjentów z alergią na migdały wykazały, że ten alergen był obecny, aż w 6 z nich.

Pru du 10

Ostatni z alergenów dodany do bazy WHO-IUIS. Został rozpoznany po reakcji występującej u 13 na 18 pacjentów, którzy spożywali migdały. Badanie[11] wykazało, że białko Pru du 10 zostało zidentyfikowane w strawionych próbkach, co oznacza, że nie jest trawione przez organizm.

Jakie są objawy alergii na migdały?

Alergia na migdały objawia się w sposób podobny do większości alergii na orzechy drzewne. Zazwyczaj objawy alergii pojawiają się bardzo szybko, najczęściej w ciągu kilku minut po spożyciu produktu zawierającego migdały i obecne w nich alergeny. Objawy te mogą przybierać różne formy w zależności od indywidualnej wrażliwości organizmu. Obejmują one zarówno łagodne reakcje alergiczne, takie jak wysypka, jak i bardzo groźne dla zdrowia stany, takie jak wstrząs anafilaktyczny.

Objawy skórne

Najczęściej są to typowe skórne reakcje alergiczne takie jak pokrzywka lub swędząca wysypka. U większości osób takie objawy mijają około godziny po zjedzeniu migdałów.

Objawy ze strony układu pokarmowego

Najczęstszą z nich jest tzw. zespół alergii jamy ustnej (OAS), czyli zespół pyłkowo-pokarmowy, który powoduje występowanie łagodnych zmian w obrębie jamy ustnej. Najczęściej jest to swędzenie ust i gardła. Bardzo często występuje również obrzęk języka.

Uczulenie na migdały może objawiać się również dolegliwościami ze strony układu pokarmowego takie jak: bóle brzucha, wymioty, nudności i biegunkę. Badanie[12] przeprowadzone na grupie 1024 osób z nadwrażliwością pokarmową wykazało, że u 3% pacjentów migdały wywoływały problemy żołądkowo-jelitowe, więc istnieje korelacja między uczuleniem IgE na migdały a zgodnością zgłaszanych objawów.

Objawy ze strony układu oddechowego

Inną najczęstszą reakcją alergiczną jest nieżyt nosa, która została potwierdzona próbą[13] przeprowadzoną w Tajwanie na grupie 216 osób w wieku 2 do 93 lat. Znaczna większość z badanych osób odczuwa objawy ze strony układu od dachowego i skórnego. U 36,97% wystąpiła reakcja alergiczna w postaci kataru wywołanego przez migdały w grupie osób nieuczulonych na te bakalie. Badanie to wykazało również, że zwiększyły o 13,7% występowania astmy u osób uczulonych na migdały.

Anafilaksja

Migdały bardzo rzadko powodują anafilaksję. Badanie[14] wykazało, że jeśli białko PR-10 wejdzie w bezpośrednią reakcję z wydzielniczą immunoglobuliny A (sIgA) może wywołać wstrząs anafilaktyczny.

Kto może być uczulony na migdały?

U osób z innymi alergiami mogą również wystąpić reakcje alergiczne po zjedzeniu migdałów. Reaktywność krzyżowa jest dobrze znanym problemem opisanym w wielu publikacjach medycznych. Jest to reakcja organizmu, gdy układ immunologiczny identyfikuje białka lub inne substancje, jako strukturalnie pokrewne, co powoduje reakcję alergiczną. Gdy alergia wywoływana jest przez białka z grupy Pru du 3, to uczulenie występuje również m.in. na kasztany, orzechy włoskie i laskowe oraz brzoskwinię. Białko Prud 1 ma strukturę podobną do białka Bet v 1 wywołującego alergię na pyłki brzozy, bylicy i platana, dlatego u osób uczulonych na pyłek brzozy występuje często alergia na migdały. Nazywane jest to zespołem alergii na pyłki. Najczęściej są to obawy występujące w obrębie jamy ustnej. U osób uczulonych na białko Pru d 4 mogą występować reakcje alergiczne na różne produkty.

Alergia na migdały jest silnie związana z botanicznymi powiązaniami z rodziny Rosaceae, w której reakcje krzyżowe są silnie powiązane z homologią strukturalną pomiędzy alergicznymi białkami a przenoszącymi lipidami (LTP).  Do rodziny Rosaceae zalicza się, np. jabłka, truskawki i brzoskwinie.

Najczęściej reakcja krzyżowa spowodowana migdałami może wystąpić u osób uczulonych na:

• owoce m.in. cytrusowe, jagodowe, winogrona, gruszki i kiwi
• warzywa, np. pomidor, seler, pietruszkę, sałatę czy szparagi,
• rośliny strączkowe,
• orzechy.

Jak poznać, czy jest się uczulonym na migdały?

Uczulenie na migdały jest często diagnozowane już we wczesnym dzieciństwie. Podczas rozszerzania diety i wprowadzania do niej orzechów drzewnych, w tym migdałów, można zaobserwować u dziecka pewne symptomy, które mogą wskazywać na uczulenie na ten typ orzechów. Pamiętaj, że jeśli dziecko jest uczulone na jeden rodzaj orzechów, istnieje duże prawdopodobieństwo, że będzie również uczulone na migdały.

Ostateczne potwierdzenie uczulenia da nam badanie krwi, w którym oznacza się alergen Prunus dulcis. W trakcie tego badania mierzy się występowanie we krwi specyficznego typu przeciwciał klasy IgE charakterystycznych dla alergenów migdałów.