Nonpareil i Carmel to jedne z najczęściej spotykanych na półkach sklepowych odmian migdałów kalifornijskich. Czym się wyróżniają i do jakich potraw najlepiej jest dodawać?
Migdały kalifornijskie i ich odmiany
Tak jak nie ma jednej odmiany jabłka, tak nie ma jedynego rodzaju migdała. Nasiona migdałowca mogą mieć różne wielkości, kształt, twardość skorupki i różnić się nieznacznie smakiem. W samej Kalifornii, z której pochodzi większość migdałów spożywanych na świecie, uprawianych jest 49 odmian migdałów.
Oczywiście nie wszystkie są tak samo popularne i tak chętnie uprawiane. W praktyce prawie 70% całej produkcji skupiona jest na 10 najpopularniejszych odmianach, które należą do jednych z trzech typów: Nonpareil, California i Mission.
Podział na migdały Nonpareil, California i Mission jest podstawowym rozróżnieniem, jakiemu poddawane są owoce migdałowca.
O tym, do jakiej grupy dana odmiana należy, decydują parametry samego nasiona. Jego wielkość, kształt, twardość łupiny, kolor skórki, a także zastosowanie. Istnieją odmiany migdałów, które nadają się do blanszowania (np. California) i takie, których nie warto blanszować. Niektóre odmiany bardziej niż inne nadają się jako dodatki do wyrobów cukierniczych i wszelkiego rodzaju wypieków.
Zdarza się, że niektóre odmiany ze względu na swoje niejednorodne cechy mogą trafić do więcej niż jednej klasyfikacji. Na przykład odmiana Butte ma cechy rodzaju Mission, ale również mogą być blanszowane (cecha klasyfikacji California).
Migdały Nonpareil – charakterystyka
Ta odmiana została stworzona przez naukowca A.T Hatcha w 1879 roku. Odmiana Nonpareil owocuje najwcześniej i w praktyce rozpoczyna sezon zbiorów migdałów. Migdały kalifornijskie Nonpareil należą do najpopularniejszej odmiany orzechów o bardzo wszechstronnym zastosowaniu i stanowią ponad połowę upraw wszystkich migdałów na terenie stanu Kalifornia. Nie dziwi więc fakt, że jest to też odmiana, którą najczęściej widzimy na półkach sklepowych. Co wyróżnia je spośród innych migdałów?
Migdały Nonpareil są średniej wielkości i mają płaski, lekko wydłużony kształt.
Wyróżniają się cienką i miękką zewnętrzną łupiną i gładkim jądrem, co pozwala na łatwą obróbkę, bez skaz. Łatwo się blanszują. Migdały tej odmiany zazwyczaj produkowane są z postaci migdałów blanszowanych, a także migdałów w płatkach. Stosowane są wszędzie tam, gdzie istotny jest wygląd, element dekoracyjny.
Naturalne, surowe migdały tej odmiany są spożywane jako orzechy stołowe, a także jako składnik wzmacniający smak w produktach spożywczych klasy premium.
Ceny migdałów Nonpareil są zwykle nieco wyższe niż w przypadku innych popularnych odmian, takich jak Carmel, Padre i Butte.
Zobacz też: Migdały i ich właściwości.
Migdały Mission – charakterystyka
Migdały typu Mission wyróżnia bogaty smak. Mają twardą łupinę, a ich orzechy są małe, szerokie i często pulchne. Orzech jest ciemniejszy niż odmiana Nonpareil, nieregularny i pomarszczony, co pozwala na przyleganie soli i aromatów. Zasadniczo ten tym migdałów nie jest podawany blanszowaniu. Do najpopularniejszych odmian migdałów Mission należą: Mission i Fritz
Migdały California – charakterystyka
Ta klasa migdałów obejmuje wiele odmian, z których najbardziej znanymi są Carmel, Monterrey, Sonora i Price. W grupie znajdują się odmiany migdałów, które najczęściej są blanszowane, a także wykorzystywane w przemyśle spożywczym. Migdały California mają zazwyczaj twardą skorupę i skórki zwykle ciemniejsze niż w przypadku Nonpareil. Kształt i kolor mogą się różnić w zależności od konkretnej odmiany. Ich zaletą jest wszechstronność. Nadają się niemal do każdego zastosowania.
Migdały kalifornijskie Carmel – wyjątkowa odmiana
W grupie migdałów California szczególnie wyróżnia się odmiana Carmel, którą wyselekcjonowano w 1966 roku, w Le Grand w Kalifornii. Migdały kalifornijskie Carmel zbiera się 25-30 dni po Nonpareil.
Carmel to średniej wielkości orzechy o wąskim kształcie i lekko pomarszczonej powierzchni. Mają miękką skorupkę, dlatego są często używane do blanszowania i pieczenia. Ponieważ są łatwe w obróbce, odmiany Carmel często zastępują Nonpareil.
Migdały Carmel są bardzo wszechstronne w zastosowaniu, mogą być używane w prawie wszystkich produktach spożywczych, które wymagają migdałów jako składnika. Idealne jako dodatek do wyrobów cukierniczych i jako tradycyjna przekąska jedzona prosto z opakowania. Migdały Carmel są m.in. podstawowym składnikiem słynnych niemieckich marcepanów.
Migdały Nonpareil kontra Carmel – porównanie
Jak widać, wśród odmian migdałów istnieje spora różnorodność. Na polskim rynku najczęściej spotykamy odmiany Nonpareil oraz Carmel. Czym się od siebie różnią?
Migdały Nonpareil | Parametry | Migdały Carmel |
 |  | |
| Kwitną i owocują najwcześniej ze wszystkich migdałów | Zbiory | Zbierane 25-30 dni po zbiorach migdałów Nonpareil |
| Miękka łupina, jasny kolor, duże otwarcie szwu | Łupina | Miękka łupina, dostateczne otwarcie szwu |
| Migdał średniej wielkości spłaszczony kształt, gładka powierzchnia. | Wygląd orzecha | Migdał średniej wielkości wąski kształt, lekko pomarszczona powierzchnia. |
| Nonpareil można łatwo blanszować i ciąć na przetworzone formy. Doskonałe jako przekąski. Stosowane wszędzie tam, gdzie ważny jest dekoracyjny migdałowy wygląd. | Zastosowanie | Często używane do blanszowania i pieczenia. Ponieważ są łatwe w obróbce, odmiany Carmel są często zastępują Nonpareil. Składnik marcepanu lubeckiego. |